De herfstmiddagzon

valt over het bladerendek –

een warm lichtpuntje.

Een omgewaaide berk –

door de herfststorm gepakt-

in een waas van nevel.

Wolkenloze hemel –

de lariks vol dennenappels –

wanneer vallen ze?

Donkere takken –

met de laatste bladeren –

een zonnig schouwspel.

Een zoom van bomen –

rondom een zonnig weiland –

zo geruisloos stil.

Beuken weten het –

groen blad wordt geruisloos rood –

de winter breekt aan.

Een paar graspollen,

verzonken in herfstkleuren,

vangen de dauw op.

Kijk, een vliegenzwam

met een robijnrode hoed –

gevoed door de aarde.

Op de achterkant,

een vlindertje op het schors –

nee, een bruine zwam.

Tegen een graspol
staan bruine paddenstoelen –
broederlijk bijeen.