Niet eerder gezien, maar daar liggen twee  muziek CD’s langs de kant van de middenberm. Aan de tekst te zien een Arabische en Nederlandse. Veertig meter verder, vlak na de rotonde, liggen ook vijf dezelfde CD’s.
Ik vraag mij af hoe dat kan. De CD’s zijn niet vuil, bevuilen de auto niet en kunnen thuis ook in de afvalbak gedaan worden. Of zouden ze van de auto of aanhanger gevallen zijn? Dat lijkt mij sterk. Heeft de bestuurder ze uit de auto gegooid of iets dergelijks?

Hoe afbreekbaar zijn de CD’s in de natuur, vraag ik mij af. Onvoorspelbaar, het duurt waarschijnlijk jaren, maar wie dan leeft dan zorgt. Moet je natuurlijk wel in leven zijn en de natuur niet naar de filistijnen. Misschien dat technische innovaties snel afbreekbare CD’s ontwikkelen, maar dan nog blijft het een aanslag op de natuur, die mij dierbaar is.

Het blijft maar door gaan die gedachten over CD’s, waarbij ik van binnen vind dat het op straat gooien van CD’s niet kan. Mijn persoonlijke opvatting dat het op straat gooien niet kan blijkt mijn drijvende kracht achter het opruimen van CD’s. Ik vraag mij af of het prikken door mij wel zo onbaatzuchtig is of ben ik meer met mezelf bezig?