Vers 13

Ramana Maharshi*:
Het Zelf, Bewustzijn, is de enige Werkelijkheid. Kennis van veelvuldigheid is onwetendheid. Toch kan ook dit, deze onwetendheid, niet zonder het Zelf bestaan, dat immers Kennen en Werkelijkheid is – net zoals de veelvormige gouden sieraden op zich niet werkelijk zijn, aangezien ze niet kunnen bestaan zonder hun grondstof goud.”

Het is weer de jaarlijkse vogeltjes tellen in de tuin. Ik doe niet mee, want hoewel ik vaak met mijn verrekijker naar vogels kijk weet ik eigenlijk nooit hun naam en kan ik ze ook niet goed uit elkaar houden. Ik vind het gewoon leuk om naar vogels te kijken.
Zo is het ook in mijn dagelijks leven. Het overgrote deel van wat er op mijn pad komt ken ik niet; zie ik ook niet werkelijk. Of het nu mensen, dieren, bomen of andere objecten zijn, het reilt en zeilt en ze zijn voor mij onbekend, hebben voor mij geen naam. Toch ga ik als het ware flierefluitend door het leven zonder over iets te vallen en tegen iets aan te botsen. Ik ben ook niet hulpeloos in en met het leven; het lijkt vanzelf te gaan.

* uit: Ramana Upanishad, samengesteld en vertaald door P. Renard, uitg. Servire, 1999, ISBN 90 7668 101 5, pag.141.